Bij Manon Klappe is figureren met de paplepel in gegoten. Ze bouwt al jaren bij Venomenaal en figureert sinds jongs af aan. Ieder jaar slaat ook bij haar de ‘Corsokoorts’ toe en speelt ze, samen met alle andere figuranten op het parcours, de sterren van de hemel om het Corso voor de bezoekers compleet te maken. In deze blog vertelt ze over figureren en waarom dit het Corso voor haar zo uniek en bijzonder maakt.
Het gaat alweer een tijdje rond, het zogenaamde ‘Corsovirus’. Een welbekende term onder de mafkezen die hier ieder jaar hun handen vol aan hebben. Er is in Vollenhove niet aan te ontkomen, maar wie zou dat ook willen? Corso is hét weekend waar iedereen naar uitkijkt.
Figuratie heeft een belangrijke plaats veroverd in het Corso: het is niet meer weg te denken. Bij mij is het dan ook met de paplepel in gegoten.
Het zijn niet alleen de prachtige praalwagens die hier een rol in spelen, de figuratie is wat het tot een fantastisch geheel maakt. Alles wordt tot in detail uitgewerkt om een show te geven die elke laatste zaterdag van augustus onze sfeervolle straten vult. Figuratie heeft een belangrijke plaats veroverd in het Corso: het is niet meer weg te denken. Bij mij is het dan ook met de paplepel in gegoten. Van jongs af aan figureer ik al bij verschillende groepen, maar sinds Venomenaal is opgericht ben ik eigenlijk altijd daar te vinden.
En daar loop je dan op de zaterdagochtend… Met maar een paar uur slaap en een snel gesmeerd broodje in je handen. We hebben tot diep in de nacht aan de wagen gewerkt! Alle figuranten moeten zich melden op het verzamelpunt om zich klaar te maken. Ik sta elk jaar weer te popelen om de schmink in te gaan en het parcours op te lopen, maar er komt ook wel een stukje spanning bij kijken. Gaat het allemaal wel goed vandaag? Weet iedereen wat hij of zij moet zeggen? Wat krijgen we aan? Maar bij binnenkomst is het altijd meteen duidelijk; ook dit jaar gaat het goed komen. Alles loopt op schema. De eerste groep zit al bij de make-up terwijl de tweede groep bijna klaar is met hun haar. De derde groep neemt nog even door wat er verwacht wordt van de figuratie en de vierde groep zijn de geluksvogels. Zij kunnen nog even wakker worden onder het genot van een sterke kop koffie.
Hoe vroeg het ook is, de sfeer zit er meteen in. Dat maakt het meedoen alleen maar leuker. Het is ontzettend gezellig!
Hoe vroeg het ook is, de sfeer zit er meteen in. Dat maakt het meedoen alleen maar leuker. Het is ontzettend gezellig! Je staat er echt als ‘team’ om samen iets moois neer te zetten na wekenlange voorbereidingen. En hoe dichterbij het Corso komt, hoe meer dit is te voelen.
Wat is nou een betere manier om het Corso écht mee te maken? Figuranten zitten er letterlijk en figuurlijk middenin. Ik weet nog wel hoe verschrikkelijk ik het vak drama vond op de middelbare school. Mijn docent zou mij zonder twijfel nooit herkennen in een van de ‘acteurs’ die het publiek probeert te vermaken tijdens het Corso. In tegenstelling tot een knalrood hoofd van schaamte middenin de klas, kan ik hier echt genieten van de creativiteit, saamhorigheid, maar vooral gezelligheid die erbij komt kijken op deze dag. Niets is leuker dan dit echte Corsogevoel. Nou ja…de biertjes in de feesttent dan misschien…
Links:
